IJs

Het is koud, spekglad en levensgevaarlijk wanneer je er doorheen zakt, maar wat is het leuk als er ijs ligt. De schaatsen kunnen weer uit het vet (of je koopt net als ik voor het eerst sinds 12 jaar eens nieuwe schaatsen) en je voelt de kriebels al langzaam opwellen in je buik. Er ligt ijs!
Gaat de baan open of niet? En hoe is het ijs? Kan ik het nog? Zouden ze nog steeds datzelfde cassettebandje hebben als voorgaande jaren?
En ja, de baan ging open. Dinsdagmiddag 30 december opende IJsbaan Baarn haar deuren en diezelfde avond trokken wij onze schaatsen aan, na eerst toch zeker wel een kwartier in de rij te hebben gestaan. Het ijs was goed, weinig scheuren en nauwelijks natte plekken. Na twee rondjes aan de hand van V. kreeg ik het gevoel weer een beetje te pakken en verloor ik langzaam het gevoel in mn tenen. Op liedjes van The Kelly Family en The Spice Girls (ja, ze hadden het cassettebandje nog steeds) bedwongen wij het Baarnse ijs.
Het geluid van de schaatsen op het ijs, het geklap van de klapschaatsen van de pro's die je inhalen en het gekke gevoel dat je hebt als je na een paar uur schaatsen weer je schoenen aan hebt. Ik had het niet willen missen.